Bez Ładu & Składu 010: King Spawn po raz pierwszy (i pewnie ostatni) [Sean Lewis & Javier Fernandez]

Cykl Bez Ładu & Składu to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z marnowania czasu dzięki komiksom, planszówkom oraz grom komputerowym/konsolowym (ale nie wykluczam, że sporadyczne trafi się też coś z zupełnie innej szuflady). Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, żadnych naukowych analiz, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało (czyli pewnie rzadko).

Reszta świata: Świat nazajutrz [Jean-Christophe Chauzy] [recenzja]

Po lekturze pierwszego tomu serii Reszta świata, której autorem jest Jean-Christophe Chauzy, trochę sobie ponarzekałem – przede wszystkim na scenariusz, bo piękne ilustracje, zwłaszcza, jeśli znajdowały się na nich krajobrazy, potrafiły zrobić ogromne wrażenie. Sama historia rodziny radzącej sobie po kataklizmie (którego skala nie jest jeszcze im znana) lądowała moim zdaniem w szufladce podpisanej „Zmarnowany potencjał”, chociaż pod koniec zaczynało robić się trochę bardziej interesująco. 

Durango: Jessie [Yves Swolfs & IKO] [recenzja]

Durango wjeżdża po raz siedemnasty i przynosi ze sobą kolejną zmianę rysownika – wcześniej kreską zajął się, zamiast odpowiadającego za scenariusz serii Yvesa Swolfsa (którego polski czytelnik może kojarzyć między innymi także z cyklu Książę nocy), Thierry Girod, tym razem autorem ilustracji jest Iko. A jak tam reszta – są inne duże zmiany, może jakieś trzęsienie ziemi? 

Nie za bardzo. Pytanie, czy to źle? Otóż moim zdaniem niekoniecznie. 

Umbrella Academy: Dallas [Gerard Way & Gabriel Bá] [recenzja]

Po lekturze albumu Suita apokaliptyczna czułem się dość usatysfakcjonowany: było sympatycznie, z pomysłem, dość nietypowo i ze świetną kreską. Pierwszy tom serii Umbrella Academy przypadł mi do gustu, ale jednocześnie chciałem, żeby kolejny był jeszcze lepszy – bo czemu miałbym tego nie chcieć? 

Voyeur: Komiksy erotyczne z Playboya, tom 1 [Horacio Altuna] [recenzja]

Album Voyeur 1: Komiksy erotyczne z Playboya to publikowane w słynnym magazynie opowieści obrazkowe, których scenarzystą oraz rysownikiem jest Horacio Altuna. Wypada dodać, że są to liczące po cztery plansze historie z założenia humorystyczne. Polski czytelnik dostaje całość w twardej oprawie i w bardzo dużym formacie, z dodatkami w postaci przedmowy oraz szkiców. 

Bez Ładu & Składu 009: Disco Elysium po raz drugi

Cykl Bez Ładu & Składu to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z marnowania czasu dzięki komiksom, planszówkom oraz grom komputerowym/konsolowym (ale nie wykluczam, że sporadyczne trafi się też coś z zupełnie innej szuflady). Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, żadnych naukowych analiz, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało (czyli pewnie rzadko).

Bez Ładu & Składu 008: The Nice House on the Lake po raz pierwszy

Cykl Bez Ładu & Składu to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z marnowania czasu dzięki komiksom, planszówkom oraz grom komputerowym/konsolowym (ale nie wykluczam, że sporadyczne trafi się też coś z zupełnie innej szuflady). Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, żadnych naukowych analiz, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało (czyli pewnie rzadko).

Bez Ładu & Składu 007: Disco Elysium po raz pierwszy

Cykl Bez Ładu & Składu to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z marnowania czasu dzięki komiksom, planszówkom oraz grom komputerowym/konsolowym (ale nie wykluczam, że sporadyczne trafi się też coś z zupełnie innej szuflady). Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, żadnych naukowych analiz, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało (czyli pewnie rzadko).