X2 [Dariusz Cybulski i Daniel Grzeszkiewicz] [recenzja]

Czytając album Gedeon zebrany Daniela Grzeszkiewicza bardzo ubolewałem nad faktem, że ten rewelacyjny rysownik nie znalazł sobie równie utalentowanego scenarzysty. Historie opowiadane przez niego rozgrywały się na zasadzie strumienia świadomości – widać było, że autorowi największą przyjemność sprawia ilustrowanie wymyślonych przez siebie postaci, a spójna i przemyślana fabuła jest dla niego sprawą drugorzędną. W efekcie czytelnicy dostali zbiór wypełniony sporą ilością powalających grafik, ale nic poza tym. Tylko tyle i aż tyle, choć osobiście skłaniam się ku tej pierwszej wersji, bo takie rysunki naprawdę zasługują na coś więcej. [całość na stronie Gildii Komiksu]

Gedeon zebrany [Daniel Grzeszkiewicz] [recenzja]

Gedeon zebrany to liczący ponad 100 stron tom zawierający komiksy Daniela Grzeszkiewicza, opublikowany przez Wydawnictwo Ważka. Objętość niewielka, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że znalazły się tu prace sięgające jeszcze poprzedniego wieku, ale mimo to historie z Gedeona zaskakują różnorodnością, tak w przypadku scenariuszy, jak i rysunków. Dzieje się tu bardzo dużo, począwszy od rzeczy mrocznych i poważnych, po bardziej lekkostrawne, humorystyczne, a niekiedy z założenia głupie. Autorowi udaje się też sprawnie zmieniać styl ilustrowania. Raz daje czytelnikowi realistyczne, przypominające fotografie kadry, innym razem obrazki są bardziej zabawne, kreskówkowe. Wszystko jest czarno-białe. Po lekturze Gedeona muszę stwierdzić, że z dwóch ról, jakie wybrał sobie Daniel Grzeszkiewicz (pisanie scenariuszy i rysowanie) zdecydowanie bardziej sprawdza się jako ilustrator. [więcej na stronie Gildii Komiksu]