Batman: I Am Suicide [Tom King, Mikel Janin & Mitch Gerads] [recenzja]

Jadę dalej z Batmanem pisanym przez Toma Kinga, bo czemu nie? Tekst raczej dla tych, którzy już czytali I Am Suicide, bo zdradzam całkiem sporo z tego, co dzieje się w tym wydaniu zbiorczym. 

Batman: I Am Gotham [Tom King & David Finch] [recenzja]

Twórczość Toma Kinga poznałem dopiero niedawno i miałem to szczęście, że zaraz na początku trafiłem na jego rewelacyjną miniserię Mister Miracle. Drugim tytułem Kinga, jaki wpadł w moje ręce, był The Vision. Obie te rzeczy pozwoliły mi przypuszczać, że mam do czynienia z geniuszem, a może nawet jednym z bogów komiksu. Następnie zabrałem się za I Am Gotham, zaś po lekturze dotarło do mnie całkiem sporo komentarzy mówiących, że Batman tego autora to jakieś smutne nieporozumienie, szczególnie pierwsze trzy tomy (I Am Gotham, I Am Suicide oraz I Am Bane). Później podobno seria się rozkręca, by znowu podupaść w okolicach owianego złą sławą #50 zeszytu. 

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Styczeń 2019

Tsukuyumi: Full Moon Down

23 partie w 13 tytułów (ostatnio: 38 partii w 15 tytułów)

Najwięcej partii: Neuroshima Hex! (5)

No i bardzo dobrze - trzeba grać, bo wyzwanie 10x10 samo się nie zaliczy, a poza tym Neuroshima to wciąż jedna z moich ulubionych planszówek. Zabawna sprawa: nie odważyłbym się powiedzieć, że kiedykolwiek grałem w nią dobrze, ale teraz, po dłuższej przerwie, bardzo zardzewiałem i gram wręcz do dupy. Za to na początku lutego zainstalowałem sobie aplikację z tym tytułem na telefonie... ale nie doliczam tego rodzaju rozgrywek do swojego planszówkowego grania, w przeciwnym wypadku podejrzewam, że w lutym miałbym za sobą już jakieś 25 partii. Które, co zaskakuje mnie samego, dość często wygrywam, nawet na najwyższym poziomie trudności. Na kolana przed Sharrash!

Komiksowe Podsumowanie Miesiąca: Styczeń 2019

Swoje Planszówkowe Podsumowania Miesiąca robię już od dłuższego czasu, ale jakoś nigdy nie pomyślałem o tym, żeby robić to samo z komiksami. Próbowałem tego - nie wyszło, a przynajmniej nie wychodziło zbyt regularnie. Teraz powinno się udać. Będzie trochę inaczej niż z grami planszowymi, trudno mi jednak stwierdzić, jak dokładnie, bo robię to po raz pierwszy, więc siłą rzeczy nie mam jeszcze opracowanej formuły tych tekstów. Zobaczymy, wyjdzie w praniu. Zaczynam i niech żyje to własnym życiem:

Metody Marnowania Farby: Figurki #11-17

Ostatni wpis z cyklu Metody Marnowania Farby pojawił się tutaj w czerwcu, ponad siedem miesięcy temu, jak więc widać podchodzę do malowania na poważnie i macham pędzelkiem regularnie. Ale żarty na bok: nadal sprawia mi to radość, niemniej nie jest to coś, co znajduje się na liście moich priorytetów. Przerwa wynika też z tego, że po skończeniu bramki dla Brewer’s Guild i Craghearta, wziąłem się za Friday, siedziałem nad nią dłużej niż nad jakimkolwiek innym modelem (a i tak nie jestem zadowolony z efektu) i kompletnie się zniechęciłem, przynajmniej na jakiś czas.