Co tam czytam? #19: The Dollhouse Family/Rodzina z domku dla lalek | The Low, Low Woods | Plunge

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało.

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Październik 2020

Cthulhu Wars

18 partii w 10 tytułów (ostatnio: 20 partii w 9 tytułów)

Udział wzięli: Cthulhu Wars (2), Forbidden Desert (1), Horror w Arkham: Gra karciana (1), Jungle Boogie (3), Legendary: A Marvel Deck Building Game (1), The Mind (1), Patchwork (1), Super Rhino (3), Vampire: The Eternal Struggle (4), Znak Starszych Bogów (1)

Gry, w które grałem najczęściej (2020)

Kolejny rok, kolejne wydanie listy gier, w które grałem najczęściej (tutaj lista z 2016, tutaj z 2017, tutaj z 2018, a tutaj z 2019 roku). Chyba wszystko jasne, więc nie będę niepotrzebnie przedłużał.

Co tam czytam? #18: The Dollhouse Family | The Invisibles | Killadelphia

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało.

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Sierpień-wrzesień 2020

Inis

20 partii w 9 tytułów (ostatnio: 10 partii w 7 tytułów)

Udział wzięli: Cluedo: Harry Potter (1), Hanabi (1), Harry Potter: Hogwarts Battle (1), Horror w Arkham: Gra karciana (2), Inis (1), Martwa Zima: Gra Rozdroży (1), Red7 (1), Ślimaki to mięczaki (2), Vampire: The Eternal Struggle (10),

Vampire: The Eternal Struggle po 250 rozgrywkach

Szybko poszło – tekst „Vampire: The Eternal Struggle po 150 rozgrywkach” pojawił się tu 11 maja 2019 roku, a już we wrześniu 2020 stuknęło mi tych partii 250. I to nawet pomimo tego, że mniej więcej od marca do maja wszyscy siedzieliśmy grzecznie w domach i nikomu nie przychodziło do głowy, żeby umawiać się na jakieś tam karty. 

Co tam czytam? #17: Berserk | Dead Eyes | Dobranoc, Punpunie

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało.

Dwanaście lat

No i pyk. Mojemu blogowi stuknęło właśnie dwanaście lat. Podobny, ale trochę bardziej obszerny wpis tutaj, tym razem jedynie dzielę się informacją i uciekam.

tekst: Michał Misztal 

Co tam czytam? #16: Batman: Last Knight on Earth | Basketful of Heads | Crowded | Dhampire: Stillborn | Gideon Falls | Nameless | Stealth

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

Co tam czytam? #15: Savage Dragon #250

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

Gałęziste (i trochę Inkub) [Artur Urbanowicz] [recenzja]

Na książki Artura Urbanowicza trafiłem właściwie przypadkiem – po prostu pewnego pięknego dnia na facebookowej ścianie wyświetliła mi się reklama Gałęzistego, a pod nią zatrzęsienie komentarzy niemal wyłącznie zachwyconych czytelników. Aż tak pozytywny odbiór wydał mi się podejrzany, zajrzałem więc jeszcze na Lubimy Czytać, gdzie było już trochę mniej entuzjastycznie, a część użytkowników polecała zacząć jednak od Inkuba. 

Horror w Arkham: Gra karciana [Nate French & Matthew Newman] [recenzja]

Udało się – wreszcie napisałem recenzję karcianego Horroru w Arkham. Wydaje mi się, że do tekstu podszedłem ze sporą ostrożnością i będąc świadomym, że żadnym tam ekspertem nie jestem – czymże jest moje mniej więcej 50 rozgrywek w porównaniu z wojażami prawdziwych fanatyków tej gry? Spokojnie, znam swoje miejsce w szeregu i mam nadzieję, że nie nawypisywałem tu zbyt wielu głupot ani nie pominąłem szczególnie ważnych rzeczy (poza tym w tekście generalnie chwalę, więc chyba nie będzie linczu). Z drugiej strony, przecież zagranie w coś 50 razy to w moim i zapewne nie tylko w moim wypadku całkiem niezły wynik (punkt odniesienia tutaj), z powodu którego wydaje mi się, że coś tam o tej karciance jednak wiem. A co wiem, zawarłem w „kilku” poniższych akapitach. 

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Lipiec 2020

Alien Frontiers

10 partii w 7 tytułów (ostatnio: 12 partii w 7 tytułów)

Udział wzięli: Alien Frontiers (1), Guild Ball (2), Legendary: A Marvel Deck Building Game (1), Magic: The Gathering (1), Mothership (1), Vampire: The Eternal Struggle (3), Zamki Burgundii (1)

Reszta świata [Jean-Christophe Chauzy] [recenzja]

Sięgając po Resztę świata, przed lekturą nie dowiecie się właściwie niczego – co prawda napis na ostatniej stronie okładki głosi: Jak zachować człowieczeństwo, starając się przetrwać za wszelką cenę?, ale takie zdanie może przecież oznaczać wszystko i nic. O czym tak naprawdę jest ten komiks i kto jest jego autorem? Jakie są inne jego komiksowe dokonania? Nie wiadomo, trzeba natomiast przyznać, że ilustracja na okładce, przedstawiająca zniszczony krajobraz, martwe zwierzęta i rodzinę w drodze, zdecydowanie zachęca do lektury. 

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Czerwiec 2020

Magiczny Miecz

12 partii w 7 tytułów (ostatnio: 13 partii w 5 tytułów)

Udział wzięli: Guild Ball (4), Kroniki zbrodni (1), Magiczny Miecz (1), Misja: Czerwona Planeta (1), Nanty Narking (2), Vampire: The Eternal Struggle (3)

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Maj 2020

Malifaux

13 partii w 5 tytułów (ostatnio: 29 partii w 4 tytuły)

Udział wzięli: Godtear (2), Horror w Arkham: Gra karciana (4), Kakao (1), Malifaux (2), Vampire: The Eternal Struggle (4)

Metody Marnowania Farby: Figurki #37-40

Kolejne figurki, jak na moje skromne tempo ukończone w dość krótkim czasie od poprzedniego rzutu. Tym razem pod pędzlem znalazły się modele do Malifaux. 

Banda dwóch [Danilo Beyruth] [recenzja]

Dwóch typów spod ciemnej gwiazdy, jedynych ze swojej przestępczej bandy, którzy nie zginęli z rąk wojska, postanawia odzyskać głowy swoich zabitych towarzyszy. Po ich spotkaniu, w miejscu nazywanym Skałą Trupa, rodzi się pewien plan… 

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Kwiecień 2020

Malifaux

29 partii w 4 tytuły (ostatnio: 9 partii w 2 tytuły)

Udział wzięli: Horror w Arkham: Gra karciana (5), Kakao (1), Malifaux (1), Onirim (22)

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Marzec 2020

9 partii w 2 tytuły (ostatnio: 26 partii w 6 tytułów)

Udział wzięli: Horror w Arkham: Gra karciana (7), Kroniki zbrodni (2)

Metody Marnowania Farby: Figurki #31-36

Dziś raczej krótko i zwięźle o kilku modelach, które pomalowałem ostatnio. 

Ciemność [Jozef Karika] [recenzja]

Gdyby ktoś błędnie założył, że jestem osobą, którą należy zapytać o dobry książkowy horror, odpowiedziałbym, że po pierwsze się nie znam, a po drugie, Jozef Karika jest król straszenia jak lew jest król dżungli. Ja wiem, że w pierwszej kolejności powinienem wymienić całą masę bardziej zasłużonych dla gatunku nazwisk, ale w zeszłym roku to właśnie Strach i Szczelina sprawiły, że trzeba byłoby rzucić we mnie ogromnym workiem wypełnionym pieniędzmi, żebym w ogóle rozważył wybranie się w zimie w góry. 

Co tam czytam? #14: Doom Patrol: Nada | My Friend Dahmer

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

T.I.M.E Stories: Madame [recenzja]

Po trochę ponad trzech latach (bo rozpoczęliśmy naszą przygodę z T.I.M.E Stories jakoś w październiku 2016 roku) wreszcie dotarliśmy do finału. Nie ukrywam, że byłem bardzo ciekawy, jak to wszystko się skończy, tym bardziej, że przecież kolejne dodatki sukcesywnie rozbudowywały główny wątek, mnożąc pytania i jednocześnie skąpiąc graczom odpowiedzi. Wynikało z tego jasno, że całość wyjaśni się właśnie w Madame, prawda? PRAWDA?

Co tam czytam? #13: The Batman Who Laughs | Joker: Killer Smile

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Luty 2020

Cthulhu Wars

26 partii w 6 tytułów (ostatnio: 19 partii w 6 tytułów)

Udział wzięli: Avp: The Hunt Begins (1), Cthulhu Wars (2), Horror w Arkham: Gra karciana (5), Dziennik: Wyprawa 1907 (4), T.I.M.E Stories (10), Vampire: The Eternal Struggle (4)

Planszówkowe Podsumowanie Miesiąca: Styczeń 2020

Root

19 partii w 6 tytułów (ostatnio: 20 partii w 6 tytułów)

Udział wzięli: Avp: The Hunt Begins (1), Dungeon Forge (1), Horror w Arkham: Gra karciana (3), Mamy szpiega! 2 (8), Root (2), Vampire: The Eternal Struggle (4)

Co tam czytam? #12: Berserk

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

Marshal Blueberry [Moebius, William Vance & Michel Rouge] [recenzja]

Stworzona przez dwóch nieżyjących już klasyków europejskiego komiksu, jakimi niewątpliwie są Jean-Michel Charlier oraz Moebius, wielowątkowa seria Blueberry to pozycja, którą należy znać. Tak po prostu, nie tylko jeżeli jest się wielbicielem westernów. Tak się jednak składa, że wydawnictwo Egmont zdążyło już opublikować w Polsce wszystkie albumy wchodzące w skład głównego cyklu oraz album zerowy, po czym dała rodzimemu czytelnikowi serię poboczną, zatytułowaną Marshal Blueberry.

Co tam czytam? #11: Human Target, Miesiąc miodowy na safari, Shadows Fall

Co tam czytam? to efekt chęci dzielenia się wrażeniami z lektury komiksów, niekoniecznie w formie pełnoprawnych recenzji. Kilka mniej lub bardziej entuzjastycznych, napisanych na szybko zdań, czasem o jednym tytule, czasem o kilku, o serii, albumie lub o pojedynczym zeszycie, tak często lub tak rzadko, jak będzie mi się chciało. Czyli pewnie rzadko.

Olimpo Tropical [Andre Diniz & Laudo Ferreira] [recenzja]

Przyznaję się bez bicia, że choć o wydawnictwie Mandioca przeczytałem i usłyszałem całkiem sporo pozytywnych opinii, Olimpo Tropical jest ich pierwszym komiksem, jaki trafił w moje ręce. I nie ukrywam – byłem bardzo ciekawy, czy od razu zaiskrzy. 

Moje ulubione gry bez prądu (2020): miejsca #10-1

Jest i pierwsza dziesiątka. Tak jak ostatnio, bardzo mało zmian, jedna nowa rzecz na liście, a poza tym zero przetasowań. Chyba jestem dość wierny swoim ulubionym grom bez prądu (nawet jeśli od dłuższego czasu nie widziałem ich rozłożonych na stole), być może przede wszystkim dlatego, że i tak grałem głównie w tytuł z pierwszego miejsca, który cały czas podtrzymuje moje zainteresowanie i sprawia, że nie potrzebuję wiele więcej. Tak czy inaczej, zaczynamy: 10 moich ulubionych gier bez prądu.

Poprzednie listy:
2020, miejsca #20-11
2019, miejsca #20-11 i #10-1
2018, miejsca #20-11 i #10-1
2017, miejsca #20-11 i #10-1
2016

Metody Marnowania Farby: Figurki #26-30

Na pewno nikt nie spodziewał się kolejnych upaćkanych farbą figurek tak szybko. Trochę oszukałem, bo mamy tu właściwie same tereny (w dodatku niewielkie), a nie modele służące do grania, jednak mimo wszystko – pomalowałem? Pomalowałem.

Moje ulubione gry bez prądu (2020): miejsca #20-11

Kolejny rok, czas na kolejne wydanie listy moich ulubionych gier. Tym razem bardzo niewiele zmian (chyba najmniej w historii zestawień z tego cyklu), bo, nie oszukujmy się, 12 ostatnich miesięcy zdecydowanie należało do tytułu, który znajdzie się tu na miejscu pierwszym. Nie żebym nie grał w nic innego, ale, cóż, nie na tyle, żeby doszło tu do czegoś w rodzaju trzęsienia ziemi – największa zmiana to chyba kolor ściany za widocznymi powyżej pudełkami. Z góry uprzedzam: jeśli chodzi o nazwy gier, będzie to niemal kopiuj-wklej tego, co pojawiło się tu na początku 2019... mówi się trudno, a poza tym przecież i tak nikt nie uczy się poszczególnych miejsc na pamięć. Zaczynamy.

Poprzednie listy:
2019, miejsca #20-11 i #10-1
2018, miejsca #20-11 i #10-1
2017, miejsca #20-11 i #10-1
2016